Do Gruzji ściągnęły mnie zielone ogromne góry. Właśnie ogromne, a jednak zielone od zielonej trawy, mającej się wspaniale na tych wysokościach. Zielone, ogromne góry, a w tle mieniące się bielą szczyty 5-cio tysięczników.
I tak po 4 latach przymierzania się, zmotywowana w jednej chwili poczynieniami Rosji wobec Ukrainy, czyli ze strachu, bo na Krym mimo stosu przewodników na razie nie pojadę, a co byłoby jakby się do Gruzji ..... tfu tfu.. sobie powiedziałam i jak widać tych marzeń nie położyłam.
2 tygodnie wypełnione po brzegi wrażeniami, nie wiedzieć kiedy się skończyły i teraz mam widok gór na monitorze i tak sobie przeskakuję z górskich regionów Tuszetii do Kazbegi, a potem skoczę do Swanetii. Trudno zdecydować od czego zacząć, gdzie zatrzymać się ze wspomnieniami na dłużej. Zwyczajowo nie zaczęłabym od obrazka z każdej okładki przewodników i albumów. A jednak. Ten dzień od którego zacznę, właśnie tak jak z obrazka się zaczął.
Budzę się rano i mimo ze jest o 2 godziny wcześniej to i tak budzę się po 5-tej i od razu odsłaniam firankę. Chwytam aparat i na bosaka wybiegam na balkon i tak jak szybko wbiegłam, tak szybko wybiegam, bo gołe stopy rozgrzane wędrówkami nie mają ochoty na przymarznięcie do niezbyt atrakcyjnych płytek.
A dlaczego właśnie od tego obrazka zacznę. Bo obrazek za chwilę zasnuł się chmurami. Litościwie nie popłakał się, dał cień, a co za tym idzie, przy wędrówce w górę, wytchnienie. Potem góry skurczyły się do 100m kręgów łąki przeciętej ścieżką którą szliśmy. 
Niezwykłość tej trasy polegała na tym, że idąc dokładnie tą samą ścieżką, droga tam, nie była tą samą z powrotem. A wszystko dzięki mgle, która przelewała się przez doliny.
Zanim wyruszyliśmy w górę przewodnik Mateusz opowiadał historie związane z celem naszej wędrówki. A tuż za jego plecami znalazł się jeden taki, tym razem nie złośliwy, lecz pochłonięty do cna rozgrzewaniem. I niby nic takiego, a jednak w chwili, gdy zasłuchane w historie Mateusza, zabarwiane gestami, tak, że czuło się tak jakby sam do skały został przykuty niczym Amirani, a orzeł wyjadał mu wątrobę, to gdy łypnęłyśmy okiem z Magdą po sobie, przenosząc wzrok znacząco na wyginającego ciało śmiało, wybuchnęłyśmy śmiechem.
Sporo Polaków. Mijamy tez Ukraińców.
Po chwili mgła zgęstniała zasłaniając widoki. Znalazłam się w bajce, w której trochę można byłoby się bać, gdyby nie było tak kolorowo od kwiatów, które odciągnęły uwagę od wszelakich zbędnych na tej wysokości myśli. Z uwagi na brak górskich widoków, nie dostaję skrętu szyi, gapiąc się jeno pod nogi.
Nie po raz pierwszy na kaukaskim szlaku przyciąga wzrok kwiatek, którego nigdy bym nie namalowała w tym zestawie kolorystycznym - żółte rurki z różowymi języczkami. Zwany perską chryzantemą lub malowaną stokrotką to złocień różowy, mieszkaniec Kaukazu, Armenii i Iranu.
 |
| Złocień różowy (Chrysanthemum coccineum) |
 |
| ? |
 |
| Koniczyna pagórkowa (Trifolium montanum) |
 |
| Gółka (Gymnadenia) |
Robi się chłodniej. Nie założę rękawiczek i czapki, bo nie mam ich przy sobie. Przy następnej kapliczce na przełęczy Arsha na wysokości 2940 m n.p.m. piknikujemy po zawietrznej. Wyciągamy suchy prowiant, jak zwykle znajdzie się chaczapuri, jajko, chleb, pomidorek albo ogórasek.
Od kapliczki droga wiedzie do strumienia. Zanim jednak do niego dojdziemy zachwytom nie ma końca.
 |
| Omieg kaukaski (Doronicum caucasicum) |
 |
| Skalnica |
Najpierw pojawia się świetlna plama, a następnie kurtyna rozwiewa się i naszym oczom ukazuje się Kazbek.
Majestatyczny 5-cio tysięcznik, nie obnaża się tak do końca, lecz i tak nie możemy oderwać od niego wzroku.
U podnóża wulkanicznego stożka Kazbeku rozciąga się lodowiec Gergeti. Mój pierwszy lodowiec z tak bliska. Sztywna płachta lodu. Skapujące krople formują strumienie.
I tym sposobem jeszcze raz wdrapałam się pod Kazbek. Na Kazbek tez można w rakach z czekanami i z plecakiem... może kiedyś...
Posty z Gruzji:
"Przemierzając Kaukaz w Gruzji"
Przydatne linki:
Organizator wyprawy "Gruzja - wędrówki po Kaukazie": Klub Podróży Horyzonty
Przewodnik: Grzegorz Pietryszak "Gruzja w pigułce" wyd. Rewasz
Przewodnik:Krzysztof Kamiński "Gruzja" wyd. Bezdroża
Mapa "Georgia Caucasus mountains" 1:400 000 wyd. terraQuest
