Bociany w Alentejo

region Alentejo, 8 marca 2014

Za mną 7 wypełnionych wrażeniami dni w wiosenno-letnim Algarve w Portugalii. Na całe szczęście powrót do Warszawy nie okazał się taki straszny - 11 stopni i słońce to bezbolesne przejście z 20.


Wędrowanie po plażach, klifach wzdłuż oceanu wypełnione kolorami i zapachami, postawienie nogi na końcu świata, wcinanie pomarańczy prosto z drzewa, zajadanie się słodkimi pastel de nata, rozmowy z tym i owym i jeszcze to i owo - tak wygadało te 7 dni.

A na dokładkę przed nami polska wiosna, co oznacza że w tym roku grupa szczęśliwców zaliczy 2 wiosny.

No to jak wiosna, to i bociany. Przyzwyczailiśmy się do naszych bocianów gniazdujących na słupach, kominach, ale nie na skałach, tak jak w Alentejo właśnie, jak nigdzie indziej na świecie.

Ostatniego dnia opuszczamy Algarve i zatrzymujemy się w Porto das Barcas w prowincji Alentejo.
W Krainie za Tagiem, bo to dosłownie oznacza Alentejo, zajmującej 1/3  Portugalii, bociany obrały sobie Costa Vincentina na miejsce dla bocianiątek.

Krótki postój w restauracji O Sacas serwującej dania prosto z morza, jak te potworki poniżej.

Ruszamy drogą Vincentina w dół do małego portu rybackiego Entrada da Barca w zatoczce chronionej przed gwałtownymi wodami oceanu przez otaczające ją klify.

A następnie kładką nad mokradełkiem przewidzianą na max 4 osób. Wytrzymała więcej...

 I dalej pod górę, na klif po wrażenia.

Po wejściu na klif można podziwiać posiadłość w stylu orientalnym.

I już po pierwszych krokach postawionych na klifie dostrzegamy bociany białe (Ciconia ciconia). Nasze ornitolożki Ewa i Jola podają do wiadomości ogółu -  jaj sztuk jedna.

 A po drugiej stronie pasące się w tak pięknym miejscu bydło. Jak tu nie zazdrościć?

Bociek przelatuje nad bydłem. Widok z góry jeszcze bardziej do pozazdroszczenia.

Podążamy w kierunku kolejnych skał. W powietrzu unosi się zapach czystka, porastającego wzgórza w charakterystycznych kępach.

 Kolejna para.

A taki widok mają bociany.

My patrzymy na boćki,

 a one na nas.

Widok w kierunku Zambujeira do Mar, gdzie czekały na nas kolejne widoki.

Podziwiamy skały łupkowe i szarogłazy z oceanu sprzed 300 milionów lat. 

Czas wracać. 

Nieprzyjemne wrzaski łapczywych mew, którym rybacy pozostawiają resztki z połowów.

 

 Pożegnanie z zatoczką.

Przydatne linki:
organizator wyprawy pt. "Algarve-słoneczny balkon Europy" - Klub Podróży Horyzonty.